آکادمی مغز و اعصاب آمریکا(AAN) ، دستورالعمل های به روز شده ای را در مورد درمان نوروپاتی دردناک دیابتی صادر نمود که در مجله Neurology منتشر شده است.

در چند سال اخیر پیشرفت‌های زیادی در درمان درد ناشی از نوروپاتی محیطی دیابتی انجام شده است.این عارضه معمولاً پاها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است باعث بی‌حسی، گزگز یا احساس سوختن در نواحی مختلف پا و کف پا شود. نوروپاتی محیطی یکی از شایع ترین عوارض تشخیص داده شده ی دیابت است که نیمی از افراد مبتلا به دیابت را در برخی مواقع تحت تاثیر قرار می دهد. اما مانند بسیاری از عوارض احتمالی دیابت، در صورت داشتن سابقه ی کنترل خوب قند خون، خطر ابتلا به آن کمتر است. مطالعات نشان داده است که اگر دچار نوروپاتی محیطی شوید، در صورت کاهش وزن اضافی و با مصرف مکمل ویتامینD ، -اگر کمبود ویتامینD در خون شما تایید شده است-، ممکن است علائم شما بهبود یابد. همچنین اگر زمان کم تحرکی خود را محدود کنید و فعالیت بدنی کافی در طول روز داشته باشید، ممکن است بتوانید خطر ابتلا به زخم پا را کاهش دهید - که در میان افراد مبتلا به نوروپاتی محیطی بسیار شایع تر است.

فقط در طول سه سال گذشته، سازمان غذا و داروی ایالات متحده(FDA) ، نسخه های ژنریک داروی نوروپاتی لیریکا (پره گابالین) و همچنین چندین درمان جدید را تایید کرده است. این درمان‌های جدید عبارتند از Qutenza، چسبی که روی پوست قرار می‌گیرد و کپسایسین - ترکیبی مشتق شده از فلفل قرمز – را برای کاهش درد نوروپاتیک به پوست تحویل می دهد، و همچنین HFX، که یک درمان قابل کاشت برای تحریک نخاعی برای موارد شدید نوروپاتی دردناک است. در عین حال، تحقیقات اخیر نشان داده است که یکی از رایج ترین داروهای تجویز شده برای دیابت نوع 2، متفورمین، با درد نوروپاتی شدیدتر، احتمالاً در نتیجه ی کمبود ویتامین B12، مرتبط است.

در دستورالعمل به روز شده ی اخیر برای درمان نوروپاتی دردناک، بسیاری از مطالعات اخیر و درمان های تایید شده در نظر گرفته شده است، و شامل بسیاری از توصیه های مختلف می باشد. برخی از آنها اشاره می کنند که درمان های موجود در حال حاضر ممکن است در از بین بردن درد ناشی از نوروپاتی در برخی افراد موثر نباشد و در چنین مواردی هدف باید کاهش درد باشد نه از بین بردن درد و در حالی که در این دستورالعمل‌ غربالگری برای نوروپاتی دردناک توصیه شده است، اما بیان می‌کند که «فرکانس بهینه ی غربالگری نوروپاتی دردناک مشخص نیست» و اکثر روش‌های ارزیابی درد، تأثیر آن بر عملکرد و رفاه افراد را در نظر نمی‌گیرند. این بدان معنا است که ترجیحات و بازخورد یک فرد برای اطمینان از اینکه درد نوروپاتی به طور موثر درمان می شود، کلیدی است.

هنگامی که صحبت از داروهای خوراکی برای درمان نوروپاتی دردناک می شود، این دستورالعمل چندین گزینه از جمله داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای(TCAs)، مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین(SNRIs)، مسدود کننده های کانال سدیم و گاباپنتینوئیدها را توصیه می کند. این دستورالعمل استفاده از داروهای اپیوئیدی(مواد افیونی) را برای درمان نوروپاتی دردناک توصیه نمی کند، زیرا اثربخشی آنها اثبات نشده است و احتمال آسیب وجود دارد. تحقیقات نشان داده است که علیرغم فقدان شواهد و توصیه هایی برای حمایت از استفاده از آنها، بسیاری از پزشکان هنوز داروهای اپیوئیدی(افیونی) را برای درمان نوروپاتی دردناک تجویز می کنند.

این دستورالعمل همچنین تأکید می‌کند که درک درد، ذهنی است و می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله اختلالات خلقی (مانند افسردگی اساسی) و اختلالات خواب (مانند آپنه انسدادی خواب) بستگی داشته باشد - که هر دو در افراد دیابتی شایع‌تر از جمعیت عمومی هستند. به همین دلیل، غربالگری و درمان هر گونه اختلال خلقی یا خواب به عنوان بخشی از یک برنامه کلی برای درمان نوروپاتی دردناک مهم است. مهم‌تر از همه این که این دستورالعمل‌ بر انعطاف‌پذیری تأکید می‌کند، یعنی زمانی که افراد «به بهبود معنی‌داری دست نمی‌یابند یا اثرات نامطلوب قابل‌توجهی را از یک درمان تجربه می‌کنند»، آزمایش درمان دیگری از کلاس یا دسته ی متفاوتی از داروها بسیار مهم است و توصیه می شود.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/news-research/2022/01/28/guidelines-for-treating-painful-diabetic-neuropathy-updated/